Dlaczego warto wierzyć Biblii? Część #2 “Archeologia”

You are currently viewing Dlaczego warto wierzyć Biblii? Część #2 “Archeologia”
Dlaczego wierzyć Biblii? Cz. 2 Archeologia

Dlaczego warto wierzyć Biblii? Czy Pismo Święte może być w jakikolwiek sposób potwierdzone jako prawdziwy i rzetelny przekaz, na którym możemy polegać? Archeologia, jako dziedzina nauki zajmująca się badaniem historii poprzez artefakty, może dostarczyć nam informacji na temat cywilizacji, kultur i ludów, które już zaginęły. Jednakże, czy archeologia obala Biblię, czy też może ją potwierdzać?

Archeologia stanowi fascynujący sposób poznawania historii i kultury. Poprzez badanie starożytnych artefaktów i pozostałości po ludziach z przeszłości, możemy odkrywać nieznane fakty i rzeczywistości, które kształtowały nasz świat.

Pismo Święte, oprócz manuskryptów, jest potwierdzone na wiele różnych sposobów. Istnieją liczne źródła historyczne, które odnoszą się do wydarzeń opisanych w Biblii, takie jak dzieła Flawiusza Józefa, Tacyta czy Suetoniusza. Ponadto, odkrycia archeologiczne, takie jak odkrycie cywilizacji hetyckiej czy miasta Sodomy, potwierdzają istnienie miejsc i wydarzeń opisanych w Biblii.

ARCHEOLOGIA Z POMOCNĄ DŁONIĄ WOBEC BIBLII

  • Archeologia potwierdza, że wiele miejsc geograficznych wymienionych w Biblii faktycznie istniało, a wiele z nich jest wciąż rozpoznawalnych i można je zobaczyć na własne oczy. Miasta takie jak Babilon, Niniwa, Tyr, Sydon, Cezarea czy Rzym są znane z innych źródeł historycznych, ale wiele z nich zostało również potwierdzonych przez badania archeologiczne. Podobnie rzecz ma się z Biblijnymi miejscami związanymi z życiem Pana Jezusa, takimi jak Betlejem czy Kafarnaum.
  • Archeologia potwierdza ludzi, którzy są wymienieni w Biblii, jak Abraham, Mojżesz, Sara, Piłat. Dzięki badaniom archeologicznym potwierdza się rzetelność historyczna Słowa Bożego chociażby związanych z królami Izraela, którzy niegdyś byli uważani za postacie mityczne, dzisiaj możemy być pewni ich historycznego istnienia. 
  • Dzięki odkryciom archeologicznym w Syrii udało się obalić teorię niektórych naukowców, którzy twierdzili, że Mojżesz nie mógł napisać pięcioksięgu, ponieważ pismo w tamtych czasach nie istniało. Liczne znaleziska potwierdzają, że pismo istniało już w tamtych czasach i było używane do zapisywania historii i innych ważnych informacji. To tylko jedno z wielu odkryć archeologicznych, które pomagają lepiej zrozumieć rzetelność historyczną zawartą w Biblii.
  • Dzięki odkryciom archeologicznym biblijne miejsca i wydarzenia ożywają, gdyż historia jest nierozerwalnie związana z geografią. Jednakże, coraz więcej odkryć archeologicznych potwierdza rzetelność historyczną i daje zrozumieć lepiej wydarzanie zawarte w Biblii.

SATELITARNA ARCHEOLOGIA

Jedną z najbardziej charakterystycznych historii biblijnych, która została potwierdzona przez archeologię, jest opowieść o migracji ponad 2 milionowego ludu Izraela z Egiptu. Dzięki odkryciom na dnie Morza Czerwonego udało się odnaleźć między innymi części wozów bojowych, co pozwoliło na potwierdzenie miejsca, przeprawy ludu żydowskiego.

A synowie izraelscy szli środkiem morza po suchym gruncie, wody zaś były im jakby murem po ich prawej i lewej stronie.
Egipcjanie ścigali ich i weszli za nimi w środek morza - wszystkie konie faraona, jego rydwany i jego jeźdźcy. A nad ranem spojrzał Pan na wojsko Egipcjan ze słupa ognia i obłoku, wzniecił popłoch w wojsku egipskim I sprawił, że odpadły koła jego rydwanów, tak że z trudnością mogli posuwać się naprzód. Wtedy rzekli Egipcjanie: Uciekajmy przed Izraelem, gdyż Pan walczy za nich z Egipcjanami.
Pan zaś rzekł do Mojżesza: Wyciągnij rękę nad morze, aby się wody wróciły i zalały Egipcjan, ich rydwany i ich jeźdźców. Mojżesz wyciągnął rękę nad morze i wróciło morze nad ranem na swoje miejsce, podczas gdy Egipcjanie uciekali w jego stronę. Tak wtrącił Pan Egipcjan w sam środek morza.
Powracające wody okryły wozy i jeźdźców całego wojska faraona, które weszło za nimi w morze. Nie ostał się z nich ani jeden.

2 Mojżeszowa 14:23-28

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Quis ipsum suspendisse ultrices gravida. Risus commodo viverra maecenas accumsan lacus vel facilisis.
John Doe
Leap13

Co więcej, dzięki wykorzystaniu zdjęć satelitarnych, które zazwyczaj są przeznaczone do celów wojskowych, udało się ustalić, dlaczego Mojżesz wraz z ludem żydowskim został poprowadzony przez Boga przez trudną pustynną drogę.

A gdy faraon wypuścił lud, nie prowadził ich Bóg drogą do ziemi Filistynów, chociaż była bliższa, bo pomyślał Bóg, że lud, przewidując walki, mógłby żałować i mógłby zawrócić do Egiptu.

2 Mojżeszowa 13:17

Z punktu widzenia wiary, nie tylko było to próba dla narodu Izraelskiego, by wykazał zaufanie wobec Boga i Jego decyzji, ale był to również ważny i logiczny wybór. Odkrycie hieroglifów egipskich datowanych na ponad 1300 lat przed narodzeniem Chrystusa w świątyni Amona w Karnaku oraz zdjęcia satelitarne udowodniły, że Egipcjanie mieli posterunki wojskowe wzdłuż głównego szlaku prowadzącego od delty Nilu do Gazy. Wybór tej drogi mógł oznaczać ciągłą walkę, czego Bóg chciał oszczędzić studzonemu ludowi Izraelskiemu, co możemy przeczytać w Księdze Wyjścia (2 Moj. 13:17).

RUINU "EN HAZEVA"

Archeolodzy odkryli starożytną twierdzę datowaną na 800 lat przed narodzeniem Chrystusa, która zainteresowała wielu entuzjastów historii i starożytnych narodów. Odnalezione ruiny twierdzy oraz rytualne artefakty, takie jak misy, potwierdziły istnienie wrogiego Izraelowi narodu Edomitów. Wymieniane na kartach Słowa Bożego proroctwo o unicestwieniu potęgi tego narodu przez Boga zostało zapowiedziane między innymi przez Abdiasza czy Izajasza około VIII wieków przed Chrystusem, co archeologia potwierdza po setkach laty. 

"Zbliżcie się, narody, aby słuchać, i wy, ludy, słuchajcie uważnie! Niech słucha ziemia i to, co ją napełnia, okrąg ziemi i wszystko, co z niej wyrasta! Gdyż rozgniewał się Pan na wszystkie narody, jest oburzony na całe ich wojsko, obłożył je klątwą, przeznaczył je na rzeź. Ich zabici nie będą pochowani, a z trupów będzie się unosił smród; Góry rozmiękną od ich krwi. I wszystkie pagórki rozpłyną się. Niebiosa zwiną się jak zwój księgi i wszystkie ich zastępy opadną, jak opada liść z krzewu winnego i jak opada zwiędły liść z drzewa figowego. Gdyż mój miecz zwisa z nieba, oto spada na Edom i na lud obłożony przeze mnie klątwą. Miecz Pana ocieka krwią, pokryty jest tłuszczem, krwią jagniąt i kozłów, tłuszczem nerek baranów, gdyż krwawą ofiarę urządza Pan w Bosra, wielką rzeź w ziemi edomskiej. I padną wraz z nimi bawoły i cielce z tucznymi wołami; ich ziemia będzie przesiąknięta krwią, a ich proch przesycony tłuszczem. Bo jest to dzień pomsty Pana, rok odwetu za spór z Syjonem. Toteż potoki Edomu zamienią się w smołę, a jego glina w siarkę, a jego ziemia stanie się smołą gorejącą: Ani w nocy, ani w dzień nie zgaśnie, jego dym wznosić się będzie zawsze; z pokolenia w pokolenie będzie pustynią, po wiek wieków nikt nie będzie nią chodził."

Księga Izajasza 34:1‭-‬10

JAZABEL

Kolejnym ciekawym znaleziskiem jest pałac Achaba i Jazabel wykonany z kości słoniowej. Odnaleziono w raz z nim liczne dowody na praktykowanie pogańskich kultów za panowania tej królewskiej pary w Izraelu. Archeolodzy odkryli słupy bożka Aszery oraz szczątki niemowląt składanych w ofierze, zamkniętych w kilkuset letnich starych dzbanach. Kult bożka Baala był wówczas głównym wyznaniem wprowadzonym przez Jazabel, która używała go do zaspokajania swoich próżnych zachcianek.

A jakby nie wystarczyło mu popełnianie grzechów Jeroboama, syna Nebata, to jeszcze pojął za żonę Jezabel, córkę Etbaala, króla Sydończyków, i zaczął służyć Baalowi i oddawać mu pokłon.

1 Królewska 16:31

SADZAWKA SILOE

W przeciwieństwie do niektórych sceptyków, którzy podważają autentyczność Słowa Bożego i wydarzeń opisanych na jego kartach, odkrycie sadzawki Siloe potwierdza dokładność relacji Biblijnych. Robotnicy pracujący przy budowie nowej kanalizacji na starym mieście Jerozolimy, “przypadkowo” odkryli stopnie sadzawki. Przez takie znalezisko natychmiastowo wezwano Izraelski departament zabytków do podjęcia badań archeologicznych. Ostatecznie udało się potwierdzić, że znalezisko faktycznie jest sadzawką Siloe, którą opisuje Nowy Testament.

MONETY ARCHEOLOGICZNYM ODKRYCIEM

Odnalezienie czterech monet w zaprawie murarskiej sadzawki Siloe z podobizną arcykapłana Aleksandra Janneusza oraz tuzina monet z okresu żydowskiego powstania przeciw Rzymowi w latach 60-70 po narodzinach Chrystusa jest niezwykle ważnym odkryciem potwierdzającym istnienie tej sadzawki, co zostało wcześniej kwestionowane przez przeciwników Biblii. To odkrycie stanowi dowód na to, że opisana w Biblii sadzawka Siloe rzeczywiście istniała i była miejscem cudu dokonanego przez Jezusa, który uzdrowił tam człowieka niewidomego od urodzenia .

"A przechodząc, ujrzał człowieka ślepego od urodzenia.
I zapytali go uczniowie jego, mówiąc: Mistrzu, kto zgrzeszył, on czy rodzice jego, że się ślepym urodził?
Odpowiedział Jezus: Ani on nie zgrzeszył, ani rodzice jego, lecz aby się na nim objawiły dzieła Boże.
Musimy wykonywać dzieła tego, który mnie posłał, póki dzień jest; nadchodzi noc, gdy nikt nie będzie mógł działać. Póki jestem na świecie, jestem światłością świata.
Po tych słowach splunął na ziemię i ze śliny uczynił błoto, i to błoto nałożył na oczy ślepego.
I rzekł do niego: Idź i obmyj się w sadzawce Syloe (to znaczy Posłany). Odszedł tedy i obmył się, i wrócił z odzyskanym wzrokiem.
A sąsiedzi i ci, którzy go przedtem widywali jako żebraka, mówili: Czyż to nie ten, który siadywał żebrząc?
Jedni mówili: To jest on, a inni mówili: Nie, ale jest do niego podobny. On zaś rzekł: To ja.
Mówili tedy do niego: Jak więc otworzyły się oczy twoje?
A on odpowiadając, rzekł: Człowiek, którego zwą Jezusem, uczynił błoto i pomazał oczy moje, i rzekł mi: Idź do sadzawki Syloe i obmyj się; poszedłem więc, a obmywszy się, przejrzałem.'

Ewangelia Jana 9:1-11

Takie odkrycia potwierdzają rzetelność Biblii i mają ogromne znaczenie dla osób wierzących, ponieważ stanowią dowód na to, że opisy zawarte w Biblii są oparte na faktach historycznych. Przeciwnicy Biblii często kwestionują jej autentyczność i dokładność, a takie odkrycia stanowią niepodważalne argumenty przeciwko takim zarzutom.

MIASTO DAN POTWIERDZA RELACJĘ BIBLII

Starożytna miejscowość Dan, była najbardziej wysuniętym z miast na północ w Izraelu, została odnaleziona w górach Hermon w 1993 roku. Podczas wykopalisk archeolodzy natknęli się na pomnik postawiony na cześć króla Benhadada po jego zwycięstwie nad Izraelem, w ziemiach Neftalego. Na pomniku wyryte było hasło mówiące o zwycięstwie króla Syrii nad “domem Dawida”, co obala tezę przeciwników Biblii o braku istnienia króla Dawida.

"I Ben-Hadad posłuchał króla Asy, i posłał dowódców swoich wojsk przeciwko miastom Izraela, napadł na Ijon, Dan i Abel-Bet-Maaka oraz całe Kinerot wraz z całą ziemią Neftalego."

I Królewska 15:20 

Pomnik został później usunięty przez Izraelitów, jednak dzięki jego zachowaniu pod kurzem i gruzem, archeolodzy w XX wieku mieli możliwość przedstawienia kolejnego dowodu na to, że Biblia jest rzetelnym źródłem historycznym.

ŻYDOWSKIE POCHÓWKI

Mówimy tutaj o dwóch niezwykle cennych znaleziskach archeologicznych. Pierwszym z nich jest ossuarium, czyli mała skrzynka na kości, która była używana do przechowywania kości zmarłego. Na jednej ze znalezionych skrzynek widniała adnotacja “Jakub, syn Józefa, a brat Jezusa”, co zostało uznane za autentyczne przez wielu naukowców, nawet tych sceptycznie nastawionych do Słowa Bożego.

Drugim cennym odkryciem jest grób Kajfasza, najwyższego kapłana, który odegrał kluczową rolę w wydaniu i ukrzyżowaniu Jezusa Chrystusa. Odnaleziona skrzynka w specjalnie utworzonym grobowcu dla wysoko postawionych z napisem “Kajfasza syn Józefa” potwierdziła, że to rzeczywiście grobowiec tego znaczącego historycznego. To niezwykle ważne odkrycie przyczyniło się do wzmocnienia dowodów w historyczność wydarzeń opisanych w Nowym Testamencie, a także do obalenia teorii negujących istnienie Jezusa Chrystusa.

BIBLIA I ARCHEOLOGIA - NOWA SERIA

Archeologia na Bliskim Wschodzie to fascynujące zagadnienie, które zasługuje na szersze omówienie. W kolejnych tekstach będziemy dzielić się informacjami, do których dotarliśmy dzięki Bożej łasce Wszechmogącego Boga Ojca i Wszechmogącego Syna Bożego. Bliski Wschód to teren o bogatej historii, gdzie odkrycia archeologiczne dostarczają nam wiele cennych informacji i potwierdzeń Biblijnej historii. W kolejnych tekstach będziemy omawiać dowody na rzetelność Słowa Bożego w kontekście Starego Testamentu jak i Nowego Testamentu. Już w krótce z wolą i pozwoleniem Zbawiciela, zapraszamy do zapoznania się z naszą serią na temat archeologii.